هنگام ادعا و طلب نمودن طرفين در تنش هاي مابين پيمانكار و كارفرما ؛همه چيز را هر دو طرف به روي همديگر ميكشند.
البته اين كار از ان جهت به سود نيست كه هر ادعاي بي اساس كه ثابت نشود هم از اعتبار طرف كاسته ميشود و هم اين كه طرفي كه ادعا ميكند بايد ان را ثابت نمايدودر قبالش مسئول خواهد بود.
1-با ابلاغ ماده 48 شرايط عمومي پيمان و برآورده نشدن سود در نظر گرفته پيمانكار
2-تطويل و طولاني شدن مدت زمان پيمان و تمديد كارفرما؛از ان جا كه مدت زمان هاي تمديد جزء تاخيرات مجاز پيمانكاران هست تمام مدت تمديد شده جزء تاخيرات مجاز وي محسوب مي شوند
3-با ابلاغ ماده 48 شرايط عمومي پيمان و متوجه نبودن تقصير به پيمانكار و اتمام قرارداد قبل از پر شدن كامل بها ي پيمان دليلي بر ديده شدن سود توسط پيمانكار در قسمت خاتمه داده شده
4-در نظر گرفتن هزينه هاي تجهيز كارگاه ،ضمانت نامه؛بيمه حوادث،براي كل كار كه با ابلاغ 48 كاهش مي يابدو در جهت ضرر پيمانكار هست چرا كه پيمانكار ان را براي كل مبلغ پيمان ديده است و حال با كاهش بها آن هم كم ميشود
5-حقوق هاي پرداختي مازاد بر مدت پيمان به نگهبان سرپرست مدير و مسئول انبار و ... كارگاه كه به نوعي هزينه هاي تحميلي به پيمانكار است كه مجبور به پرداخت ان ها ميشود
- ۸ بازديد
- ادامه مطلب
- ۰ نظر